Բաց նամակ․ «Խախտվում են կին զինծառայողների իրավունքները. 50 տարեկան կին զինծառայողները պարտավոր են հանձնել 35-40 տարեկան կին զինծառայողներին համապատասխան նորմատիվներ»

ՀՀ Մարդու իրավունքների պաշտպան Ա. Մանասյանին

Իրազեկում եմ Ձեզ այն մասին, որ ՀՀ պաշտպանության նախարար Սուրեն Պապիկյանի պաշտոնավարման օրոք Պաշտպանության նախարարությունում ներդրված ատեստավորման համակարգի հետևանքով ներդրվել է նաև գենդերային խտրականության ավանդույթը, որի հետևանքով կոպտորեն խախտվում են կին զինծառայողների իրավունքները:

Արատավոր օրինակներից մեկը ատեստավորման ժամանակ կին զինծառայողների ֆիզիկական պատրաստվածության քննություններն են:

Բանն այն է, որ ատեստավորման ժամանակ ֆիզիկական պատրաստվածության քննությունները հանձնելու նպատակով զինծառայողների համար ստեղծվել են համապատասխան տարիքայն խմբեր՝ տղամարդկանց համար յոթ խումբ, իսկ կին զինծառայողների համար՝ չորս խումբ:

Կին զինծառայողների համար 4-րդ խմբի տարիքային շեմը սահմանվում է 35-40 տարիքով, ուստի այդ պատճառով, օրինակ, 50 տարեկան կին զինծառայողները պարտավոր են հանձնել 35-40 տարեկան կին զինծառայողներին համապատասխան նորմատիվներ, այն ժամանակ, երբ նույն 50 տարեկան տղամարդ զինծառայողների համար առկա է արդեն իսկ 7-րդ տարիքային խումբ՝ 50-54 տարեկաններ, ուստի այդ տարիքի համար համապատասխան նորմատիվներով, որում նվազեցված են հանձնվող նորմատիվ վարժությունների քանակները, և վարժությունների կատարման համար սահմանված է ավելի բարենպաստ բալային համակարգ, ապա քննությունների արդյունքում նույն տարիքի կին զինծառայողները, ունենալով ավելի բարդ նորմատիվների ծրագիր, ստանում են ավելի քիչ միավորներ, քան նույն տարիքի համար նախատեսված ավելի բարենպաստ նորմատիվներ ունեցող տղամարդ զինծառայողները, ինչի հետևանքով այդ տարիքային շեմ ունեցող կին զինծառայողները կտրվում են ատեստավորումից, իսկ տղամարդիկ բարեբախտաբար հանձնում են:

Ավելին՝ նախկինում քառասուն տարեկան և բարձր տարիքային խմբերի կին զինծառայողները համապատասխան իրավական ակտերով առհասարակ ազատված էին բոլոր տեսակի ֆիզիկական պատրաստվածության քննություններից, քանի որ հաշվի էր առնվում կանանց ֆիզիոլոգիական առանձնահատկությունները և առօրյա կյանքում կանանց ծանրաբեռնվածությունը, մասնավորապես՝ երեխա բերելը, մեծացնելը, ընտանեկան օջախի կրակը պահպանելը և այլն, որը այս իշխանության կողմից առհասարակ հաշվի չի առնվում:

Վերոգրյալից ելնելով՝ պահանջում եմ անհապաղ քննության առնել սույն ահազանգը՝ ձեռնարկելով համապատասխան միջոցներ կին զինծառայողների իրավունքների վերականգնման հարցում:

Հ.Գ.։ Հարկ եմ համարում արձանագրել, որ ատեստավորման ժամանակ հաշվի չեն առնվում նաև նախարարության ստորաբաժանումների առանձնահատկությունների բնույթն ու նպատակները, և զավեշտալի է նայվում, երբ ՊՆ իրավաբանական վարչության իրավաբաններից, ռազմական բժիշկներից կամ ռազմական լրագրողներից պահանջում են ապահովել նորմատիվների կատարումը հատուկ նշանակության ստորաբաժանումների ծառայողներին հավասար։

Էդգար Հովհաննիսյան

ՀՀ պահեստազորի զինծառայողների նախաձեռնության համակարգող