COP29-ը բեկումնային չէր հայ-ադրբեջանական հարաբերություններում, իսկ խաղաղության գործընթացի ապագան մնում է անորոշ. OBCT

Հույսերն առ այն, որ Հայաստանն ու Ադրբեջանը կարող էին իրենց հարաբերությունների կարգավորման գործում քայլ կատարել Բաքվում կայացած ՄԱԿ-ի Կլիմայի փոփոխության համաժողովում (COP 29), չարդարացան: Հայաստանը պատվիրակություն չուղարկեց միջոցառմանը՝ չնայած պաշտոնական հրավեր ստանալուն:

Այս մասին գրում գրում է Osservatorio Balcani e Caucaso Transeuropa-ն:

Ինչպես նշվել է, COP 29-ը Բաքվում ընդունելու որոշումն արդեն վիճահարույց էր: Հայաստանը նախորդ տարի աջակցել է համաժողովը հյուրընկալելու Ադրբեջանի հայտին՝ հայ գերիների ազատ արձակման և ապագա երկխոսության խոստման դիմաց։ Բաքուն ազատ է արձակել 32 հայ զինվորի, իսկ Երևանը՝ երկու ադրբեջանցի։ Այս ժեստը դիտվել է որպես նշան, որ երկու կողմերը կարող են գնալ դեպի ավելի մեծ համագործակցություն:
Մինչ Հայաստանի կառավարությունը ձեռնպահ է մնացել Բաքվի COP 29-ի վերաբերյալ պաշտոնապես մեկնաբանություններից, սփյուռքի հայ ակտիվիստները, ովքեր դեմ են Ադրբեջանի հետ հարաբերությունների կարգավորմանը, դա չարեցին: Ամերիկացի կոնգրեսական Ֆրենկ Փալոնն անսպասելիորեն ժամանել է Բաքու համաժողովին: Լինելով Վաշինգտոնում հայկական լոբբիի նշանավոր ընկերն ու աջակիցը՝ նա ամենաակտիվ արտաքին քաղաքական գործիչներից է, ով կրկնում է սփյուռքի խմբերի դիրքորոշումը: Ադրբեջանական լրատվամիջոցները շրջապատել են նրան մեղադրանքներով, իսկ նրա հյուրանոցի մոտ նույնպես փոքր, բայց ագրեսիվ բողոքի ակցիաներ են անցկացվել։

Այնուամենայնիվ, որոշ դրական նորություններ լսելի են եղել, երբ Բաքվում ԱՄՆ դեսպան Մարկ Լիբին անսպասելիորեն հայտարարել է, որ ինչպես Հայաստանի, այնպես էլ Ադրբեջանի ինժեներները միասին աշխատում են անդրսահմանային գետերի ջրերի ինտեգրված կառավարման վրա: Թեև մանրամասներ չեն ներկայացվել, դա առնվազն ցույց է տվել, որ նույնիսկ երկկողմ հարաբերություններում լարվածության պայմաններում՝ կան ոլորտներ, որտեղ երկու երկրները դեռ կարող են համագործակցել:

Ադրբեջանը հայտարարել է, որ Հայաստանի հետ հարաբերությունների կարգավորման բանակցությունները կշարունակվեն դեկտեմբերին, և երկու երկրներն էլ զգուշավոր լավատեսություն են հայտնել, որ խաղաղության պաշտոնական համաձայնագիրը դեռ հնարավոր է։ Այնուամենայնիվ, հույսը, որ կլիմայի համաժողովը կարող է բեկումնային հարթակ ծառայել, մարել է, և խաղաղության գործընթացի ապագան մնում է անորոշ: